Psychotherapeut en onderzoeker bij de Universiteit Utrecht dr. Paul Boelen heeft, samen met zo’n twintig andere, internationale wetenschappers, een bres geslagen voor gecompliceerde rouw. In het augustusnummer van het online tijdschrift PLoS Medicine pleiten de onderzoekers voor erkenning van gecompliceerde rouw als psychische stoornis.
Het internationale onderzoeksteam stelt in het artikel een specifieke set criteria voor waar gecompliceerde rouw, of Prolonged Grief Disorder (PGD), aan te herkennen is. Boelen: “PGD is heel iets anders dan gewone rouw. De essentie van gecompliceerde rouw is een aanhoudend en intens verlangen naar een overleden dierbare. Een dusdanig verlangen dat de patiënt, minstens zes maanden na het overlijden van de dierbare, ernstige beperkingen ervaart in het dagelijks functioneren.” Boelen geeft tevens aan dat de studie overtuigend aanwijst dat PGD-patiënten een verhoogd risico lopen op emotionele problemen en een vermindering van de levenskwaliteit.
Antidepressiva?
Volgens Boelen is het van belang dat gecompliceerde rouw erkend en herkend wordt: in dat geval kan er een behandeling aan de stoornis worden gekoppeld. Die behandeling is noodzakelijk. Boelen: “Huisartsen bijvoorbeeld zijn zelden bekend met PGD. Als iemand, wiens dierbare is overleden, aanklopt bij de dokter met klachten die wijzen op gecompliceerde rouw, zal de arts veelal antidepressiva voorschrijven. Maar het is zeer de vraag of deze pillen wel helpen bij PGD-patiënten.”
Om als psychische stoornis te worden geclassificeerd, dient deze te worden opgenomen in twee specifieke classificatiesystemen voor psychische stoornissen: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) en International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems (ICD). Het internationale onderzoeksteam waar Boelen deel van uitmaakt hoopt dat het artikel in PLoS Medicine de kans vergroot op opname van gecompliceerde rouw in deze systemen. Nieuwe versies van DSM en ICD worden verwacht in respectievelijk 2012 en 2015.