In de strijd tegen overgewicht en diabetes wordt vooral gepredikt dat men minder vet moet eten en daarnaast meer moet bewegen. Wetenschappers van de Harvard Medical School hebben echter ontdekt dat vet je ook kan helpen in de strijd tegen overgewicht.
Bruin en wit vet
Vet wordt over het algemeen als zeer slecht gezien, waarbij we in termen van voeding vaak onderscheid maken tussen onverzadigde en verzadigde vetten. In de wetenschap maakt men echter nog een onderscheid in soorten vetten, namelijk bruin en wit vet. Wit vet is het ‘normale’ vet en maakt vooral borsten, buik en billen dikker dan ze eigenlijk moeten zijn. Het is dus dé boosdoener onder de vetten als het gaat om obesitas en diabetes.
Bruin vet is echter totaal anders: het zit vol met zogenaamde mitochondriën die ervoor zorgen dat calorieën verbrand worden om lichaamswarmte te produceren. Het bruin vet zorgt er in feite dus voor dat het witte vet verbrand wordt en hierdoor het lichaam op temperatuur wordt gehouden: de reden waarom vooral dieren in hun winterslaap en baby’s beschikken over relatief veel bruin vet.
Beginnende spiermassa wordt vet
In feite zou men dus bruin vet in kunnen zetten in de strijd tegen het witte vet, waardoor je heel de stofwisseling van de mens zou kunnen beïnvloeden, aldus Bruce Spiegelman van Harvard. Samen met zijn team ontdekte hij dat sommige beginnende spiercellen onder invloed van een gen (PRDM16) veranderden in bruin vet, terwijl een ander team onder leiding van Yu-Hua Tseng en C. Ronald Kahn, eveneens Harvard, ontdekte dat het BMP7-gen ook een rol speelt bij de vorming van bruin vet.
Eerder onderzoek van Spiegelman wees uit dat het toevoegen van PRDM16 aan wit vet ervoor zorgde dat dit vet werd omgezet in het goede bruine vet. Samen met de mogelijkheid om spiercellen om te zetten in bruin vet, heeft de wetenschap veelbelovende middelen tegen obesitas en diabetes in handen, aldus Barbara Cannon (University of Stockholm).
Liposuctie met dubbel effect
Het zou met deze vinding dus mogelijk zijn om bijvoorbeeld na een liposuctie het verwijderde witte vet dusdanig te manipuleren dat bruin vet ontstaat, dat weer teruggeplaatst kan worden. Eenmaal in het lichaam zorgt dit bruine vet voor een verbrandingseffect van het nog aanwezige witte vet, waardoor de patiënt in feite dubbel profijt heeft van de ingreep.
Toch waarschuwt Spiegelman dat we niet te optimistisch moeten zijn. Los van het feit dat dit effect alleen is waargenomen bij muizen, moet er nog nader onderzoek gedaan worden naar de precieze dosering en werking van het vet bij mensen. “Het systeem is nog niet klaar voor mensen. Maar we zijn wel opgewonden over de resultaten tot nu toe.”