Amerikaanse en Engelse wetenschappers zijn er echter in geslaagd om nieuwe haarzakjes te laten groeien uit voorheen haarloze huid. De wetenschappers maken hiervoor gebruik van kleine knopen van cellen, huidpapillen genoemd, die zich in de huid bevinden onder haarzakjes. Deze cellen zijn in staat een grote invloed uit te oefenen op hun omgeving, zoals ook het bewegen van bovenliggende cellen tot het vormen van haarzakjes.

Gebruik makend van kleine stukjes van de hoofdhuid die door vrijwilligers is gedoneerd, hebben de wetenschappers de huidpapillen ontleden. De papillen die werden getransplanteerd in stukjes haarloze huid leidden ertoe dat deze huid haarzakjes ging aanmaken.

Om te zien of de huidpapillen tot celdeling in staat zijn hebben de onderzoekers de cellen onder gecontroleerde omstandigheden laten groeien. Hier veranderden hun biologische eigenschappen echter en verloren ze hun haar-producerende vermogen. Dit was mede zichtbaar in een groot aantal genen dat niet langer actief was.

Het team heeft daarna geprobeerd om de huidpapillen te laten groeien in een soort bolletjes waarin de structuur van de huid is nagebootst. Toen de bolletjes in de haarloze huid werden getransplanteerd, zijn 60% van de papillen haarzakjes gaan aanmaken. Toen deze test bij muizen herhaald werd, bleven deze huid en de haarzakjes stabiel voor zes weken.

Het laten aangroeien van haar is helaas nog niet gelukt. Hoewel de haarzakjes actief waren, hebben ze geen haren geproduceerd die door de huid konden dringen. Ook ontbraken de talgklieren die normaliter bij haarzakjes groeien. De oplossing voor kaalheid is dus nog niet direct binnen handbereik.

Toch is dit de eerste keer dat nieuwe haarzakjes onder kunstmatige omstandigheden tot ontwikkeling gebracht zijn.