Eén bedrijf zit nog in de onderhandelingsfase. De gezamenlijke capaciteit van de twee installaties voor bio-ethanol is een kleine 600.000 ton per jaar en die van de zes voor biodiesel loopt tegen de drie miljoen ton. Het aandeel in de geschatte EU-capaciteit in 2008 bedraagt daarmee respectievelijk 10% en 25%.

President directeur Hans Smits van het Havenbedrijf Rotterdam: "Aanzienlijke beperking van de CO2 uitstoot is mogelijk en tegelijk een enorme kans voor Rotterdam en Nederland. Mondiaal en strategisch gezien versterken wij onze positie als Europa's belangrijkste energiehaven. Het directe economische voordeel begint met de extra investeringen van alleen al in de biobrandstoffen ongeveer € 1,5 miljard. Daar komt nog een flinke primaire 'spin off' bij door het technisch hoogwaardige ontwerp- en installatiewerk. Secundair telt de bijdrage aan de kennisontwikkeling naar de tweede generatie biobrandstoffabrieken. Overigens valt ook het pijpleidingsysteem voor transport van CO2 onder de toegepaste innovatie waarmee Nederland een voorsprong op kan bouwen.Tenslotte profiteert het chemisch cluster van de bijproductie van biobrandstof".

Fabrieken

Begin 2008 zijn de volgende fabrieken in Rotterdam in ontwikkeling of aanbouw.

Bedrijf Locatie Capaciteit ton/jaar Product Generatie Dutch Biodiesel Pernis 250.000 biodiesel I

Wheb Biofuels Pernis 400.000 biodiesel I

Biopetrol Botlek 400.000 biodiesel I

BER Botlek 110.000 bio-ethanol I / II

Abengoa Europoort 450.000 bio-ethanol I

NN Europoort 500.000 biodiesel I

NN Maasvlakte x biodiesel I / II

Europees centrum
De Rotterdamse haven wordt zo één van de belangrijkste Europese centra voor de productie van biobrandstoffen, met name biodiesel en bio-ethanol. Hier is de aanvoer van overzeese grondstoffen met de grootste zeeschepen relatief goedkoop en de bio-component is via het pijpleidingsysteem gemakkelijk bij te mengen met de benzine en diesel uit de ŽconventioneleŽ olieraffinaderijen. Binnenvaart en spoor, de Betuweroute, zorgen voor een optimale afvoer van het eindproduct naar en aanvoer van grondstoffen uit het achterland. Ook ontstaat er een grote en flexibele (handels)markt omdat biobrandstoffen uit andere productiecentra zoals Spanje en Noord- en Zuid-Amerika met grote zeeschepen worden aangevoerd.

Tenslotte kunnen bijproducten, zoals glycerine van biodieselproductie, worden verkocht als grondstof voor de aanwezige of te ontwikkelen chemische fabrieken.

Tweede generatie
Grondstoffen voor biobrandstoffen zijn momenteel vooral raapzaad, koolzaad, granen, palmnoten, sojabonen, suikerriet en jatrophanootjes. De geografische herkomst is gespreid over Azië, Afrika, Noord- en Zuid-Amerika, Centraal-Europa, Duitsland, Frankrijk en Spanje. In een volgende fase komen niet-eetbare en hardere stoffen zoals (hout)snippers, stelen, stengels en schillen in aanmerking. De bewerkingsprocessen hiervoor worden in de komende jaren onder andere in Rotterdam opgeschaald naar, 'tweede generatie', fabrieksniveau.

Uiteindelijk is het doel om de totale plant, inclusief de wortels, op de meest ideale manier te gebruiken als voeding, brandstof en grondstof voor de te ontwikkelen biochemie.

Het Havenbedrijf Rotterdam draagt waar mogelijk bij aan het realiseren van dit doel. Voor de kortere termijn beijvert het zich, via Biopec, voor een certificeringsysteem van biomassa.