Uit een onderzoek van de TU-Delft blijkt dat windenergie zonder noemenswaardige problemen grootschalig kan worden ingepast in het Nederlandse elektriciteitssysteem. Onderzoeker Bart Ummels toonde aan dat grofweg éénderde deel van de Nederlandse elekticiteitsbehoefte kan worden afgedekt met windenergie.
Door windenergie grootschalig in te voeren in het Nederlandse elektriciteitssysteem, kunnen productiekosten van stroom met 1½ miljard euro per jaar worden verlaagd. Daarmee wordt de uitstoot van CO2 met 19 miljoen ton per jaar verminderd. De besparing op de productiekosten wordt verkregen door overtollige windenergie door te verkopen.
Een voorwaarde voor succesvolle toepassing is dat er gebruik wordt gemaakt van actuele windvoorspellingen. Speciale voorzieningen voor energieopslag hoeven niet te komen.
Simulatiemodellen
Ummels onderzocht wat de gevolgen zijn van de inpassing van veel windenergie voor het Nederlandse elektriciteitssysteem door gebruik te maken van simulatiemodellen zoals een van hoogspanningsnetbeheerder TenneT. Zijn resultaten geven aan dat windenergie vraagt om een grotere flexibiliteit van de bestaande elektriciteitscentrales. Soms zijn er meer reserves nodig, maar veel vaker zullen de centrales juist hun productie moeten verlagen om ruimte te maken voor wind. Het is daarbij belangrijk om de inzet van de elektriciteitscentrales steeds opnieuw te berekenen met de laatste windvoorspelling.
Ummels onderzocht windvermogens tot 12 GW, waarvan 8 GW op zee, voldoende voor ongeveer een derde van de Nederlandse elektriciteitsvraag. Het blijkt dat de Nederlandse elektriciteitscentrales de variaties in de elektriciteitsvraag en windaanbod ook in de toekomst op elk moment kunnen opvangen.
Overschotten
‘In plaats van de vaakgehoorde vraag: Wat doen we als het niet waait?´, zegt Ummels, ‘is het relevanter om te vragen: Waar laten we alle elektriciteit als het ’s nachts hard waait?’ Dit komt bijvoorbeeld omdat een kolencentrale niet zomaar kan worden uitgezet. ‘Een belangrijke oplossing hiervoor zit in internationale handel van elektriciteit, omdat het buitenland dit overschot vaak wel kan gebruiken,’ ontdekte Ummels. Daarnaast is een verruiming van de ‘openingstijden’ van de internationale elektriciteitsmarkt gunstig voor windenergie.
Momenteel bepalen de elektriciteitsbedrijven een dag van tevoren hoeveel elektriciteit ze in het buitenland gaan kopen of verkopen. ‘Windenergie kan beter worden ingepast als het tijdsverschil tussen de handel en het maken van de windvoorspelling kleiner is.’